رفتار کودکان در یک ملاقات دندانپزشکی ، بر اساس سن کودک و تجربه های قبلی بیمارستانی و دندانپزشکی خود کودک و اطرافیان کودک تغییر می کند. هرچه سن کودک و توانایی ارتباطی او کمتر باشد و شخصیت خجالتی و لجباز داشته باشد،  سابقه قبلی بستری شدن در بیمارستان و ملاقات دندانپزشکی ناخوشایند در گذشته داشته باشد و از اطرافیان اطلاعات ناخوشایندی نسبت به دندانپزشکی دریافت کرده باشد، در برخورد با دندانپزشک ترس و اضطراب بیشتری خواهد داشت و رفتار های نامناسب از خود نشان خواهد داد.

متخصص دندانپزشکی کودکان در برخورد با هر یک از کودکان ، از تکنیک مناسب جهت آرامش بیشتر کودک و افزایش همکاری وی استفاده می کند. بهتر است والدین در مورد روش های مورد استفاده ، از دندانپزشک خود اطلاعات بگیرند و در صورت کسب آگاهی لازم و رضایت کامل، بدون استرس درمان کودک خود را آغاز کنند.

موارد تجویز بیهوشی

کودک با سن کمتر از سه سال، توانایی عقلی و شناختی برای برخورد با انسان غریبه و محیط غریبه را ندارد . بنابراین در صورت سن کم نمی توان با نشان دادن وسایل و بازی با وسایل مطب ، همکاری کودک را جلب کرد و در صورتی که تعداد دندانهای پوسیده زیاد باشد و علایم درد و آبسه مشاهده شود، توصیه می شود تا درمان دندانپزشکی تحت بیهوشی انجام می شود.

اما کودک با سن بین ۳-۶ سال توانایی عقلی آشنا شدن با انسان غریبه را دارد و با صرف وقت بیشتر می توان ، همکاری او را جلب کرد. بنابراین در صورتی که شرایط کودک در حالت اورژانسی نباشد، بیهوشی انتخاب اول نیست.